Paul Celan: Twój byt po tamtej stronie

TWÓJ

BYT PO TAMTEJ STRONIE, tej nocy.

Sprowadzałem cię słowami i oto jesteś,

wszystko jest prawdą i czekaniem

na prawdę.

Pnącza fasoli wiją się w górę przed

naszym oknem: pomyśl,

kto obok nas wyrasta i

i obserwuje je.

Bóg, jak czytaliśmy, jest

jednym i drugim, jest rozszczepiony:

w śmierci

wszystkiego, co skoszone,

zrasta się.

Tam

prowadzi nas wzrok,

z tą

połową

jesteśmy w kontakcie.

(tł. Ela Binswanger)

*

Paul Celan: Twoje bycie po drugiej stronie

TWOJE

BYCIE PO DRUGIEJ STRONIE, dzisiejszej nocy.

Wydobyłem cię słowami, jesteś tutaj,

wszystko jest prawdziwe, także czekanie

na prawdę.

Po naszym oknie pnie się

fasola: pomyśl,

kto obok nas rośnie i jej

się przygląda.

Bóg, jak czytaliśmy, jest

na dwie części rozdarty:

w śmierci

wszystkiego, co ścięte,

zrasta się.

Tam

wiedzie nas spojrzenie,

z tą

połową

mamy do czynienia.

(tł. Ryszard Krynicki)

*

Paul Celan: Twoje dalekie istnienie

TWOJE

DALEKIE ISTNIENIE dziś w nocy.

Słowami odniosłem cię, jesteś tu,

wszystko jest prawdziwe i czekaniem

na prawdę.

Grzechocze fasola przed

naszym oknem: pomyśl,

kto obok nas wzrasta i

i jej się przygląda.

Bóg, jak czytaliśmy, jest

częścią i kimś drugim, jest rozproszonym:

w śmierci

wszystkich skoszonych

rosnie sam sobie.

Tam

prowadzi nas wzrok,

z tą

połową

mamy do czynienia.

(tł. Andrzej Lam)

*

Paul Celan: Dein Hinübersein

DEIN

HINÜBERSEIN heute Nacht.

Mit Worten holt ich dich wieder, da bist du, 

alles ist wahr und ein Warten

auf Wahres.

Es klettert die Bohne vor

unserm Fenster: denk

wer neben uns aufwächst 

und ihr zusieht.

Gott, das lasen wir, ist

ein Teil und ein zweiter, zertreuter: 

im Tod

all der Gemähten

wächst er sich zu.

Dorthin

führt uns der Blick, 

mit dieser

Hälfte

haben wir Umgang.

Paryż, 20.6.1960, z: "Die Niemandsrose", S. Fischer Verlag, Frankfurt am Main, 1963

Wiersz nosił najpierw tytuł "Schechina" (hebr., "zamieszkanie", "przebywanie"), w judaizmie atrybut Boga, tożsamy z boską, niecielesną obecnością; w tym sensie pojęcie "szechina" odnosiło się do obecności Boga wśród ludu. Gershom Scholem w pracy "Zur Kabbala und Ihrer Symbolik", która była lekturą Celana w tym czasie, pisał: Ta idea ambiwalencji Szechiny, jej zmieniających się "faz", jest już połączona z inną koncepcją jej wygnania (Galuth). Idea wygnania Szechiny jest talmudyczna: "Na każdym wygnaniu, do którego trafiał lud Izraela, Szechina była z nimi". Ale to nie oznaczało nic więcej, jak tylko to, że Boża obecność była wszędzie, nawet w Izraelu na wygnaniu. W Kabale ta idea mówi: Coś z samego Boga zostaje wygnane przez samego Boga. (tł. ebs)