LOGOWANIE

NEWSLETTER

WYSZUKIWARKA

POEZJA 07.01.2024 09:01
Paul Celan i Gisèle Celan-Lestrange

Paul Celan: Co zszywa się 


CO ZSZYWA SIĘ

z tym głosem? Co

zszywa ten

głos

z tym, z tamtym światem?


Otchłanie

zaprzysiężone są in blanco, z nich

wyłania się

lodowa igła,


połknij ją,


to ty porządkujesz świat,

co liczy się

tak samo, jak liczy się dziewięć imion

wymawianych na kolanach,


tumuli, tumuli,

ty

je dekonstruujesz, pełna życia,

chodź,

pocałujmy się,


uderzenie płetwy,

nieustające,

daje światło zatokom,

ty zaś

rzucasz kotwicę, twój cień

ociera się o ciebie w chaszczach,


przyjazd,

odjazd,


jakiś żuczek cię rozpoznaje,

stajecie

naprzeciw siebie,

gąsienice

przędą wokół was nicianą sieć,


Wielka

Kula 

zezwala wam na akt przejścia,


wkrótce

liść łączy swój nerw z twoim,

iskry

muszą przeskoczyć,

w chwili bezdechu,


masz prawo do jednego drzewa, jednego dnia,

to on odczytuje numer,


słowo, z całą swoją zielonością,

wnika w siebie, przesadza się,


podążaj za nim


(tł. Ela Binswanger)



*


Paul Celan: Was näht


WAS NÄHT

an dieser Stimme? Woran 

näht diese

Stimme

diesseits, jenseits?


Die Abgründe sind 

eingeschworen auf Weiß, ihnen 

entstieg

die Schneenadel,


schluck sie,


du ordnest die Welt,

das zählt

soviel wie neun Namen, 

auf Knien genannt,


Tumuli, Tumuli,

du

hügelst hinweg, lebendig, 

komm

in den Kuß,


ein Flossenschlag, 

stet,

lichtet die Buchten, 

du gehst

vor Anker, dein Schatten 

streift dich ab im Gebüsch,


Ankunft, 

Abkunft,


ein Käfer erkennt dich,

ihr steht euch

bevor,

Raupen

spinnen euch ein,


die Große

Kugel

gewährt euch den Durchzug,


bald

knüpft das Blatt seine Ader an deine, 

Funken

müssen hindurch,

eine Atemnot lang,


es steht dir ein Baum zu, ein Tag, 

er entziffert die Zahl,


ein Wort, mit all seinem Grün, 

geht in sich, verpflanzt sich,


folg ihm


Paryż, 10.1.1968, godz. 20:00, z: „Schneepart”, Suhrkamp Verlag, Frankfurt am Main, 1971


z przypisu Barbary Wiedermann (w moim tł.), w „Paul Celan. Gedichte”, 2018: Paul Celan wysłał ten wiersz swojej żonie Gisèle Celan-Lestrange - małżonkowie jeszcze w 1967 zdecydowali się na zamieszkanie osobno - ze słowami: „właśnie napisałem wiersz, na który składają się raczej proste słowa - wysyłam Ci go. Mam ogromną nadzieję, że Ci się spodoba”. Para wymieniła ze sobą 737 listów.



Przypisy:
[1]:

Paul Celan: Co zszywa

(tł. Tymoteusz Karpowicz)


CO ZSZYWA

ten głos? Do czego

przyszywa

ten głos

tę i tamtą stronę?


Przepaście są

zaprzysiężona na biało,

z nich podnosi się

igła śniegu,


połknij ją,

porządkujesz świat,

liczy on sobie

dziewięć imion

wymawianych na kolanach,


kurhanie, kurhanie,

ty

odkurhaniasz się, żywy,

wejdź

w pocałunek,


uderzenie płetwą

nieustanne

rozjaśnia zatoki,

wyrzucasz

kotwicę, twój cień

zrzuca ciebie w krzewach,


przyjazd, 

odjazd,


żuk cię poznaje,

stoicie naprzeciw siebie,

gąsienice

was oprzędą,


wielka 

kula

zezwala wam na przejście,


zaraz

liść swoją żyłę przywiąże do twojej,

iskry

polecą nimi

na czas jednej duszności -


drzewo przysługuje ci, dzień,

który odszyfruje liczbę,


słowo z całą swoją zielenią

zastanawia sie nad sobą, przeszczepia,


idź za nim


[2]:

@tłumaczenie: "Otchłanie zaprzysięga się in blanco" - w zasadzie po polsku mówi się, że "zawiera się jakąś umowę w ciemno", ale że po niemiecku jest "auf Weiss", dosłownie "na biało", czyli to samo co "in blanco", co oznacza, że coś zawiera jedynie podpis, jest niewypełnione, nie jest zapisane tekstem, użyłam tego prawnego wyrażenia ("wystawimy weksel in blanco"). Tym bardziej, że potem jest "lodowa igła" (u Celana dosłownie "śnieżna igła"), tym bardziej "na biało".


"dziewięć imion wymawianych na kolanach" to, jak się domyślam, dziewięć imion Boga:


Imiona Boga w judaizmie - głównym imieniem Boga w judaizmie jest Jahwe zapisywane przy pomocy tetragramu JHWH, obok Elohim (bogowie) i Adonai. Te i inne imiona używane w ciągu historii trwania judaizmu w stosunku do Boskiej istoty - przynajmniej od czasu Mojżesza, a najprawdopodobniej już od Abrahama - odnoszą się do jednego i tego samego bóstwa, mianowicie do Boga Izraela. Najstarsze semickie określenie Boga to El i Elohim. Można też wyróżnić pięć podstawowych imion Boga, które są złożeniem El i dodatkowego określenia: "El'Eljon" (Bóg Najwyższy), "El'Olam" (Bóg Wieczny), "El Szaddaj" (Bóg Wszechmocny), "El Ro'i" (Bóg Widzący) oraz "El Berit" (Bóg Przymierza). Poza tym Biblia obfituje w różne inne imiona Boga, będące wyrażeniami opisowymi np. Stwórca nieba i ziemi (Rdz 14,19 oraz 22) albo Stwórca Izraela (Iz 43,15; por. Iz 1,24).


W późniejszej literaturze z okresu hellenistycznego, następnie w Talmudzie, w Kabale, w średniowiecznej i nowożytnej myśli filozoficznej - imiona Boże były omawiane i ubogacane nowymi określeniami.


"tumuli, tumuli", to kurhany, kurhany - kopce grobowe w kulturze Etrusków zamieszkujących tereny środkowej Italii, między Morzem Tyrreńskim, Tybrem i Arno, od IX do I w. p.n.e. Po niemiecku kurhan to "Grabhügel", "kopiec", ale ponieważ Celan używa l. mn. od łacińskiego słowa tumulus (l. mn. tumuli), tak zostawiam.


"Wielka Kula" dużymi literami, bo tak jest w oryginale (nie tylko rzeczownik "Kula", co po niemiecku jest normalne, ale i jego określenie "Wielka")



zapisz jako pdf
zapisz jako doc (MS Word)
drukuj

KOMENTARZE

Czerwiec
Pn
Wt
Śr
Cz
Pt
So
N
27
28
29
30
31
01
02
03
04
05
06
07
08
09
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30