Konstancja Gładkowska-Grabowska (2 czerwca 1810 w Warszawie

LOGOWANIE

Ta o pięknym głosie warszawianka
wzięła pierścionek, nie dała wianka,
Chopin ją kochał,
lecz miłość płocha,
nie mu pisana dumna szlachcianka.

(ebs)

Konstancja Gładkowska, zamężna Grabowska - polska śpiewaczka, młodzieńcza muza i pierwsza miłość Fryderyka Chopina.

Urodziła się 2 czerwca 1810 w Warszawie jako córka Andrzeja (ur. ok. 1763) i Salomei z domu Woelke vel Wilkin (1786 - po 1833). Jej ojciec był murgrabią czyli zarządcą domu przy ul. Zakroczymskiej (wbrew dotychczasowej literaturze nie był on burgrabią Zamku Królewskiego). Jej matką chrzestną była nieślubna córka Stanisława Augusta Poniatowskiego, Konstancja Żwanowa.

Kształciła się w śpiewie w warszawskim konserwatorium. 21 kwietnia 1829 roku podczas koncertu solistek uczelni poznała Fryderyka Chopina, dla którego stała się natchnieniem. Dnia 11 października 1830, podczas pożegnania Fryderyka Chopina wyjeżdżającego z kraju, Konstancja zaśpiewała arię z "Pani Jeziora" Rossiniego,  a w przeddzień wyjazdu wpisała dwustrofkowy wiersz do jego pamiętnika, wyrażający żal pozostałych w Polsce przyjaciół w obliczu odjazdu ukochanego przyjaciela. Na tej podstawie oraz na podstawie urywków z korespondencji Chopina do przyjaciół powstała w literaturze chopinowskiej opowieść o nieodwzajemnionym uczuciu Fryderyka do Konstancji. Korespondencja między zakochanymi urwała się po roku.

Pod wpływem uczucia do Konstancji Chopin napisał środkową część Koncertu f-moll, op. 21 (Larghetto) oraz Walca Des-dur, op. 70 nr 3.

Przed wyjazdem kompozytora z Warszawy Konstancja wpisała mu do albumu dwa wiersze, z których jeden kończył się słowami: "Mogą Cię obcy lepiej nagrodzić, ocenić, lecz od nas kochać mocniej pewnie Cię nie mogą" (później Chopin dopisał "mogą"). Wymienili też pierścionki.

W tradycji rodzinnej Gładkowskiej pozostało przekonanie, że Konstancja, pomimo uczuciowego zaangażowania, wobec przeczuwanej światowej kariery Chopina, czuła się dla tej kariery obciążeniem i nie widząć przyszłości dla tego związku, nie podtrzymywała go.

Dobrze zapowiadająca się kariera sceniczna Gładkowskiej trwała krótko: od 1829 do sierpnia 1831. W tym okresie, który przypada na czas Powstania Listopadowego, wystąpiła w licznych operach i koncertach składankowych, z których dochód służyć miał także na pomoc dla powstańców.

W 1832 Konstancja poślubiła w Warszawie (Aleksandra)-Józefa Grabowskiego, wdowca po Magdalenie Brzezińskiej. Był synem kupca w Warszawie, sędziego Trybunału Handlowego województwa mazowieckiego i dziedzica dóbr Petrykozy  w pow. błońskim oraz Franciszki Piaseckiej. W roku 1822 rodzice Józefa nabyli na licytacji okazały pałac Teppera przy ul. Miodowej. Józef urodził się  w 1804/1805 i do czasu upadku Powstania Listopadowego był urzędnikiem  w Sekretariacie Stanu Królestwa Polskiego w Petersburgu. Po ślubie Konstancja zamieszkała z mężem jego majątku Raducz w powiecie rawskim. Małżeństwo układało się szczęśliwie. Para doczekała się 5 dzieci.

Około 1845 Konstancja zaczęła tracić wzrok i mimo wizyt u wybitnych okulistów w Poznaniu i Paryżu, ociemniała. Znosiła to kalectwo przez kilkadziesiąt lat z cierpliwością i pogodą ducha, do końca życia kierując domem, wychowaniem dzieci i wnuków. W 1878 zmarł jej mąż, a Raducz został sprzedany Romanowi Pilaskiemu. Pomimo nacisków ze strony dzieci i wnuków, które chciały zabrać ją do siebie, Konstancja przeniosła się Skierniewic, przez dziesięć lat samotnie mieszkała na ul. Floriana w Dworku Modrzewiowym odwiedzana przez znajomych i rodzinę. Zmarła 20 grudnia 1889. Została pochowana na cmentarzu w Babsku w grobie męża.

W Skierniewicach w drewnianym dworku, w którym mieszkała, urządzona została Izba Historii Skierniewic, gdzie zgromadzono pamiątki po artystce.

W 1951 powstał film "Młodość Chopina" z Czesławem Wołłejko w roki kompozytora i Aleksandrą Śląska w roli Konstancji Gładkowskiej.

Młodość Chopina, dokument: